-آيا زيارت امام رضا (ع) مي تواند حج فقرا باشد
-پاسخ درباره محاسبه نفس چیست؟
-پاسخ درباره عشق سازنده است یا ویرانگر ؟
-پاسخ درباره آیا طرز تلقی دنیای غرب از عشق با تصور مردم مشرق زمین از عشق تفاوت دارد؟
-پاسخ درباره اخلاق وعشق
-پاسخ درباره اخلاق مبتنی بردین به چه معناست ؟
-پاسخ درباره آسمانی شدن
-پاسخ درباره تفاوت غبطه خوردن وحسرت خوردن چیست ؟
-پاسخ درباره ورع وتقوا چه تفاوتی باهم دارند ؟
-پاسخ درباره حد و مرز خوش‌اخلاقی و خوش‌رفتاری با دیگر انسان‌ها چیست؟
-شرافت چيست و چگونه مي توانم يك زندگي شرافتمندانه داشته باشم؟(4440)
-راههاي تزكيه و تهذيب نفس چيست؟(1932)
-با توجه به معناي نفق و نفاق در لغت و اصطلاح، آيا كسي كه از مال دنيا برخوردار بوده ولي از بخشش و انفاق خودداري ميكند، منافق خواهد شد؟
(1490)
(1490)
-پاسخ درباره تفاوت غبطه خوردن وحسرت خوردن چیست ؟(1488)
-معناي لغوي و اصطلاحي دعا چيست؟(1470)
-ريشه غرور و خودبيني و راه درمان آن چيست ؟(1458)
-خود حقيقي و واقعي انسان چيست و چگونه بدست مي آيد؟(1169)
-تزكيه و تهذيب نفس چيست؟(1129)
-راه درمان غرور چيست؟(1117)
-پاسخ درباره عشق سازنده است یا ویرانگر ؟(854)
-فرق عشق مجازي و حقيقي چيست(0)
-راه جلوگيري از تكبر چيست؟(0)
-راه تحصيل اخلاص در نماز و توفيق انجام نماز شب چيست؟(0)
-آيا سكوت بهتر است يا حرف زدن؟ در چه مواردي سكوت نارواست؟(0)
-شرايط قبول شدن اعمال چيست؟(0)
-چگونه مي توان هواي نفس را كنترل نمود؟(0)
-آيا عقل نظري بدون تهذيب نفس مي تواند به مراحل عالي كشف حقيقت مي رسد(0)
-منظور از حجاب هاي نوري چيست؟(0)
-با پدر و مادرم چه رفتاري داشته باشم كه با رعايت احترام آنها استقلال خود را حفظ كنم(0)
-درمورد سوء استفاده از جهل افراد چه مي گوييد؟(0)
-فرق عشق مجازي و حقيقي چيست(0)
-راه جلوگيري از تكبر چيست؟(0)
-راه تحصيل اخلاص در نماز و توفيق انجام نماز شب چيست؟(0)
-آيا سكوت بهتر است يا حرف زدن؟ در چه مواردي سكوت نارواست؟(0)
-شرايط قبول شدن اعمال چيست؟(0)
-چگونه مي توان هواي نفس را كنترل نمود؟(0)
-آيا عقل نظري بدون تهذيب نفس مي تواند به مراحل عالي كشف حقيقت مي رسد(0)
-منظور از حجاب هاي نوري چيست؟(0)
-با پدر و مادرم چه رفتاري داشته باشم كه با رعايت احترام آنها استقلال خود را حفظ كنم(0)
-درمورد سوء استفاده از جهل افراد چه مي گوييد؟(0)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.
کد مطلب:19187 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5
مرگ از منظر روايات معصومين(ع) چگونه است؟
1ـ از امير المؤمنين(ع) درخواست شد مرگ را وصف كند، فرمود: براي گروهي نويد به نعمتهاي هميشگي است و براي دسته اي وعيد به عذاب ابد و براي طايفه اي هول و ترس است: «إمّا بشارة بنعيم الأبد و إمّا بشارةٌ بعذاب الأبد، وإمّا تحزين و تهويل» (بحار 6/153)
2ـ از امام مجتبي(ع) سؤال شد: مرگي كه مردم به آن آگاهي ندارند چيست؟ فرمود: بزرگترين سروري است كه بر مؤمنان وارد مي شود؛ چرا كه از سراي سختيها به نعمتهاي هميشگي انتقال مي يابند و بزرگترين درد و مصيبت است بر كافران، زيرا از دنيا كه بهشتش محسوب مي داشتند به آتشي منتقل خواهند شد كه هيچ نابودي و زوال ندارد: «ما الموت الذي جهلوه؟ قال: أعظم سرور يرد علي المؤمنين إذ نقلوا عن دار النّكد إلي نعيم الأبد، و أعظم ثبور يرد علي الكافرين إذ نقلوا عن جنّتهم إلي نار لا تبيد ولا تنفد» (همان/154)
3ـ امام حسين(ع) در روز عاشورا چهرة زيبايي از مرگ ترسيم كرد، در حالي كه آن به آن به مرگ نزديك مي شد و چهره ملكوتي او بر افروخته تر و گل گون تر مي گشت؛ در آن حال خطاب به ياران با وفا فرمود: «صبراً بني الكرام، فما الموت إلاّ قنطرة يعبر بكم عن البؤس و الضّرّاء إلي الجنان الواسطة والنّعيم الدائمة، فأيّكم يكره أن ينتقل من سجن إلي قصر، و ما هو لأعدائكم إلاّ كمن ينتقل من قصر إلي سجنٍ و عذابٍ، إنّ أبي حدّثني عن رسول الله(ص) إنّ الدّنيا سجن المؤمن و جنّة الكافر و الموت جسر هؤلاء إلي جنانهم وجسر هؤلاء إلي جحيمهم، ما كذبت ولا كذبت» (بحار 6/154)؛ [شكيبايي كنيد اي فرزندان مردان بزرگوار، مرگ تنها پلي است كه شما را از ناراحتيها و رنجها به باغهاي وسيع بهشت و نعمتهاي جاودان منتقل مي كند. كدام يك از شما از انتقال يافتن از زندان به قصر ناراحتيد؟ امّا مردن نسبت به دشمنان شما مانند اين است كه شخصي را از قصري به زندان و عذاب منتقل كنند. پدرم از رسول خدا(ص) نقل فرمود: كه دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است و مرگ، پل آنان به باغهاي بهشت و پل اينان به جهنم خواهد بود. نه برايم دروغ گفته اند و نه من دروغ مي گويم.]
4ـ از امام سجّاد(ع) حقيقت مرگ را جويا شدند. فرمود: «للمؤمن كنزع ثيابٍ و سخةٍ قملةٍ و فكّ قيود و أغلال ثقيلةٍ و الاستبدال بأفخر الثّياب و أطيبها روائح و أوطيء المراكب و آنس المنازل و للكافر كخلع ثيابٍ فاخرةٍ والنقل عن منازل أنيسةٍ والاستبدال بأوسخ الثّياب و أخشنها و أوحش المنازل و أعظم العذاب» (همان مدرك)؛ [مرگ براي مؤمن مانند كندن لباس چركين و پر حشره است و گشودن غل و زنجيرهاي سنگين و تبديل آن به فاخرترين لباسها و خوشبوترين عطرها و راهوارترين مركبها و مناسب ترين منزلها و براي كافر مانند كندن لباس فاخر و انتقال از منزلهاي مورد علاقه و تبديل آن به چركترين و خشن ترين لباسها و وحشتناكترين منزلها و بزرگترين عذابهاست.]
5ـ به امام صادق(ع) عرض شد مرگ را براي ما وصف كن. فرمود: براي مؤمن مانند بهترين بوي خوشي است كه آن را ببويد و آن بوي پاكيزه سبب شود همة درد و رنج از او رخت بر بندد و براي كافر مانند گاز گرفتن و گزيدن افعيها و كژدمهاست يا شديدتر: «للمؤمن كأطيب ريح يشمّه فينعس لطيبه و ينقطع التّعب والألم كلّه عنه و للكافر كلسع الأفاعي ولدغ العقارب أو أشدّ …» (بحار 6/152.) بنابراين، مرگ براي مؤمن به منزله بوييدن بهترين گل و عطر و براي كافر همانند گزيدن مار و عقرب است.
6ـ حضرت موسي بن جعفر(ع) بر بيماري وارد گرديد كه در حال بي هوشي مرگ بود و به كسي پاسخ نمي داد. اطرافيان بيمار گفتند: يابن رسول الله(ص) دوست داريم حقيقت مرگ و وضع بيمار ما را شرح دهيد. فرمود: «الموت هو المصفّاة تصفّي المؤمنين من ذنوبهم فيكون آخر ألم يُصيبهم كفّارة آخر وزر بقي عليهم و تصفّي الكافرين من حسناتهم فيكون آخر لذّة أو راحة تلحقهم، وهو اخر ثواب حسنة تكون لهم و أمّا صاحبكم هذا فقد نخل من الذنوب نخلاً وصفّي من الاثام تصفية و خلّص حتي نقي كما ينقي الثّوب من الوسخ و صلح لمعاشرتنا أهل البيت في دارنا دار الأبد» (همان/155)؛ [مرگ وسيله و ابزار تصفيه است كه همه بايد از آن بگذرند، كه مؤمنان را از گناه پاك مي كند و آخرين ناراحتي اين عوالم است و كفّاره آخرين گناهان آنان به شمار مي رود. در حالي كه كافران را از نعمتهايشان جدا مي كند و آخرين لذّتي است كه به آنان مي رسد و آخرين پاداش كار خوبي است كه احياناً انجام دادەاند. أمّا اين بيمار محتضر شما به طور كلّي از گناهانش پاك شد و از معاصي بيرون آمد و خالص شد؛ آن سان كه لباس چركين با شستشو پاك مي شود . او هم اكنون اين شايستگي را پيدا كرد كه در سراي جاويد با ما اهل بيت باشد (ر.ك معاني الأخبار صدوق/287، باب معني الموت.)
7ـ از حضرت جواد الأئمه(ع) حقيقت مرگ را جويا شدند. فرمود: «هو النّوم الّذي يأتيكم كلّ ليلة إلاّ أنّه طويل مدّته لاينتبه منه إلاّ يوم القيامة. فمن رأي في نومه من أصناف الفرح ما لا يقادر قدره و من أصناف الأهوال ما لا يقادر قدره فكيف حال فرح في النّوم و وجل فيه. هذا هو الموت. فاستعدّوا لَه» (بحار 6/154)؛ [مرگ همان خوابي است كه هر شب به سراغ شما مي آيد، جز اين كه مدّتش طولاني است و انسان از آن تا روز قيامت بيدار نمي شود. هر كسي در خوابش آن اندازه از انواع خوشحاليها و اقسام وحشتها مي بيند كه نمي تواند به حساب آورد. پس حال خوشحالي و ترس در خواب چگونه است؟ اين همان مرگ است. بنابراين، براي آن آماده شويد.]
2ـ از امام مجتبي(ع) سؤال شد: مرگي كه مردم به آن آگاهي ندارند چيست؟ فرمود: بزرگترين سروري است كه بر مؤمنان وارد مي شود؛ چرا كه از سراي سختيها به نعمتهاي هميشگي انتقال مي يابند و بزرگترين درد و مصيبت است بر كافران، زيرا از دنيا كه بهشتش محسوب مي داشتند به آتشي منتقل خواهند شد كه هيچ نابودي و زوال ندارد: «ما الموت الذي جهلوه؟ قال: أعظم سرور يرد علي المؤمنين إذ نقلوا عن دار النّكد إلي نعيم الأبد، و أعظم ثبور يرد علي الكافرين إذ نقلوا عن جنّتهم إلي نار لا تبيد ولا تنفد» (همان/154)
3ـ امام حسين(ع) در روز عاشورا چهرة زيبايي از مرگ ترسيم كرد، در حالي كه آن به آن به مرگ نزديك مي شد و چهره ملكوتي او بر افروخته تر و گل گون تر مي گشت؛ در آن حال خطاب به ياران با وفا فرمود: «صبراً بني الكرام، فما الموت إلاّ قنطرة يعبر بكم عن البؤس و الضّرّاء إلي الجنان الواسطة والنّعيم الدائمة، فأيّكم يكره أن ينتقل من سجن إلي قصر، و ما هو لأعدائكم إلاّ كمن ينتقل من قصر إلي سجنٍ و عذابٍ، إنّ أبي حدّثني عن رسول الله(ص) إنّ الدّنيا سجن المؤمن و جنّة الكافر و الموت جسر هؤلاء إلي جنانهم وجسر هؤلاء إلي جحيمهم، ما كذبت ولا كذبت» (بحار 6/154)؛ [شكيبايي كنيد اي فرزندان مردان بزرگوار، مرگ تنها پلي است كه شما را از ناراحتيها و رنجها به باغهاي وسيع بهشت و نعمتهاي جاودان منتقل مي كند. كدام يك از شما از انتقال يافتن از زندان به قصر ناراحتيد؟ امّا مردن نسبت به دشمنان شما مانند اين است كه شخصي را از قصري به زندان و عذاب منتقل كنند. پدرم از رسول خدا(ص) نقل فرمود: كه دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است و مرگ، پل آنان به باغهاي بهشت و پل اينان به جهنم خواهد بود. نه برايم دروغ گفته اند و نه من دروغ مي گويم.]
4ـ از امام سجّاد(ع) حقيقت مرگ را جويا شدند. فرمود: «للمؤمن كنزع ثيابٍ و سخةٍ قملةٍ و فكّ قيود و أغلال ثقيلةٍ و الاستبدال بأفخر الثّياب و أطيبها روائح و أوطيء المراكب و آنس المنازل و للكافر كخلع ثيابٍ فاخرةٍ والنقل عن منازل أنيسةٍ والاستبدال بأوسخ الثّياب و أخشنها و أوحش المنازل و أعظم العذاب» (همان مدرك)؛ [مرگ براي مؤمن مانند كندن لباس چركين و پر حشره است و گشودن غل و زنجيرهاي سنگين و تبديل آن به فاخرترين لباسها و خوشبوترين عطرها و راهوارترين مركبها و مناسب ترين منزلها و براي كافر مانند كندن لباس فاخر و انتقال از منزلهاي مورد علاقه و تبديل آن به چركترين و خشن ترين لباسها و وحشتناكترين منزلها و بزرگترين عذابهاست.]
5ـ به امام صادق(ع) عرض شد مرگ را براي ما وصف كن. فرمود: براي مؤمن مانند بهترين بوي خوشي است كه آن را ببويد و آن بوي پاكيزه سبب شود همة درد و رنج از او رخت بر بندد و براي كافر مانند گاز گرفتن و گزيدن افعيها و كژدمهاست يا شديدتر: «للمؤمن كأطيب ريح يشمّه فينعس لطيبه و ينقطع التّعب والألم كلّه عنه و للكافر كلسع الأفاعي ولدغ العقارب أو أشدّ …» (بحار 6/152.) بنابراين، مرگ براي مؤمن به منزله بوييدن بهترين گل و عطر و براي كافر همانند گزيدن مار و عقرب است.
6ـ حضرت موسي بن جعفر(ع) بر بيماري وارد گرديد كه در حال بي هوشي مرگ بود و به كسي پاسخ نمي داد. اطرافيان بيمار گفتند: يابن رسول الله(ص) دوست داريم حقيقت مرگ و وضع بيمار ما را شرح دهيد. فرمود: «الموت هو المصفّاة تصفّي المؤمنين من ذنوبهم فيكون آخر ألم يُصيبهم كفّارة آخر وزر بقي عليهم و تصفّي الكافرين من حسناتهم فيكون آخر لذّة أو راحة تلحقهم، وهو اخر ثواب حسنة تكون لهم و أمّا صاحبكم هذا فقد نخل من الذنوب نخلاً وصفّي من الاثام تصفية و خلّص حتي نقي كما ينقي الثّوب من الوسخ و صلح لمعاشرتنا أهل البيت في دارنا دار الأبد» (همان/155)؛ [مرگ وسيله و ابزار تصفيه است كه همه بايد از آن بگذرند، كه مؤمنان را از گناه پاك مي كند و آخرين ناراحتي اين عوالم است و كفّاره آخرين گناهان آنان به شمار مي رود. در حالي كه كافران را از نعمتهايشان جدا مي كند و آخرين لذّتي است كه به آنان مي رسد و آخرين پاداش كار خوبي است كه احياناً انجام دادەاند. أمّا اين بيمار محتضر شما به طور كلّي از گناهانش پاك شد و از معاصي بيرون آمد و خالص شد؛ آن سان كه لباس چركين با شستشو پاك مي شود . او هم اكنون اين شايستگي را پيدا كرد كه در سراي جاويد با ما اهل بيت باشد (ر.ك معاني الأخبار صدوق/287، باب معني الموت.)
7ـ از حضرت جواد الأئمه(ع) حقيقت مرگ را جويا شدند. فرمود: «هو النّوم الّذي يأتيكم كلّ ليلة إلاّ أنّه طويل مدّته لاينتبه منه إلاّ يوم القيامة. فمن رأي في نومه من أصناف الفرح ما لا يقادر قدره و من أصناف الأهوال ما لا يقادر قدره فكيف حال فرح في النّوم و وجل فيه. هذا هو الموت. فاستعدّوا لَه» (بحار 6/154)؛ [مرگ همان خوابي است كه هر شب به سراغ شما مي آيد، جز اين كه مدّتش طولاني است و انسان از آن تا روز قيامت بيدار نمي شود. هر كسي در خوابش آن اندازه از انواع خوشحاليها و اقسام وحشتها مي بيند كه نمي تواند به حساب آورد. پس حال خوشحالي و ترس در خواب چگونه است؟ اين همان مرگ است. بنابراين، براي آن آماده شويد.]
: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 4 (معاد در قرآن)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.